Kayıtlar

Temmuz, 2008 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

olaya bir de çocuğunuzun gözünden bakın...

Sevgili anneciğim, Sevgili babacığım, Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size şunları söylemek isterdim: Sürekli bir büyüme ve değişme içindeyim. Sizin çocuğunuz olsam da, sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum. Beni tanımaya ve anlamaya çalışın. Deneme ile öğrenirim. Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyunda, arkadaşlıkta ve uğraşılarımda özgürlük tanıyın. Beni her zaman her yerde koruyup horlamayın. Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem, daha iyi öğrenirim. Bırakın, kendi işimi, kendim göreyim. Büyüdüğümü başka nasıl anlarım yoksa. Büyümeyi çok istiyorsam da, ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum. Bunu önemsemeyin, ama beni şımartmayın da. Hep çocuk kalmak isterim sonra. Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum. Ancak siz verdikçe, almadan edemiyorum. Bana yerli, yersiz söz de vermeyin. Sözünüzü tutmayınca, sizlere güvenim azalıyor. Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin. Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın. Koyduğunuz k

küçük bir şiir...

HAYAT YOLUNUN BAŞI Ben bir engelliyim bir insanım, Engelliyim ama ben de bir canım, Dışlamayın bizi sizin gibi değiliz diye, Hizlerimiz, duygularımız yerinde bizim. Hayat yolunun başında ters yola girdik, Dönüş yok, çaresiz kader deyip geçtik, Elden birşey gelmez hayatı böyle bildik, Herşeyden önemlisi "insan olabilmek" dedik. Uğraşıyoruz, didiniyoruz başarmak için, Kafalardaki engelleri aşmak, yıkmak için, Çok zor olan hayat şartlarına uymak için, Hayattan birazcık zevk alabilmek için. 07.07.2008 Posta Gazetesi (özel eğitime gereksinim duyan bir öğrenci tarafından yazılmıştır ve bir öğrencimizin teyzesi tarafından bize iletilmiştir.)