rett Sendromu
bilindiği üzere rett sendromu olan bireylerde edinim çok zor oluyor. hatta olnuyor bile diyebiliriz. ayrıca ölüm oranlarınında çok küçük yaşlarda olması en büyük handikap diyebiliriz.
açıkcası rett sendromu olan bireylerle diğer otistik bireylere göre çok farklı çalışmalar yapmıyoruz.sadece yapılan etkinliklerin sıklıkları ve düzeylerinde farklılıklar yaratabiliriz.
bir öğretim oturumu ne kadar sistematik olursa olsun rett sendromlu bir bireye öğretim yapmak gerçekten çok zor ve meşakatli oluyor.kısa süreli belleği geliştirici etkinliklere biraz ağırlık verilebilir.eğer otistik bir bireyle bir öğretim oturumunda 5 farklı etkinliğe yer veriyorsak rett sendormu olan bireyde bu sayıyı 2'ye düşürebiliriz.arka arkaya etkinlikleri gerçekleştirerek sıklığını arttırabiliriz.1. etkinlik taklit, 2. etkinlik eşleme, 3. etknlike taklik, 4.etknlik eşleme..... gibi. bu şekilde yapılan bir öğretim oturumu planından sonuç alınabilir.
ama dediğim gibi çok zor bir vaka ve gerçekten çok sabır gerektiren bir durum.çalıştığınızı almayı bir yana bırakalım yaptığımız etkinliklerin çalışmalar sonucunda bir üst basamağına geçme yerine bir alt basamağını yapma gibi bir durumla karşılaşma oranı yüksek.bu durumda çalışan kişinin önclikle çok sabırlı ve kendi moralini yüksek tutması gerekmektedir. çünkü haftalarca hatta aylarca aynı etkinlikler seyir ediceği için bu monotonluk psiklojik olarak çalışanı etkilemektedir.ÇÜNKÜ ŞUNU ÇOK İYİ BİLİYORUZKİ ÇALIŞANLARDA KENDİ PEKİŞTİREÇLERİNE ULAŞMALARI GEREKMEKTEDİR.EN BÜYÜK PEKİŞTİREÇTE ÇOCUKLARA GÖRÜLEN İLERLEMELERDİR.bunun yanında aileyide sürekli olarak yapılanların anlatılması sonucunda evde tekrarların muhakkak yapılması şart.yoksa aylık 10 seans 45 dk. rehabilitasyon merkezlerinde verilen eğitim ile ilerleme kaydetmek çok ama çok zor.
tüm rett sendromlu bireyle çalışan öğretmen arkadaşlarıma kolay gelsin diyorum. zor ama sistemli bir eğitim ile aşılamayacak engel olmadığını düşünüyorum..
sevgi ve saygılarımla...
açıkcası rett sendromu olan bireylerle diğer otistik bireylere göre çok farklı çalışmalar yapmıyoruz.sadece yapılan etkinliklerin sıklıkları ve düzeylerinde farklılıklar yaratabiliriz.
bir öğretim oturumu ne kadar sistematik olursa olsun rett sendromlu bir bireye öğretim yapmak gerçekten çok zor ve meşakatli oluyor.kısa süreli belleği geliştirici etkinliklere biraz ağırlık verilebilir.eğer otistik bir bireyle bir öğretim oturumunda 5 farklı etkinliğe yer veriyorsak rett sendormu olan bireyde bu sayıyı 2'ye düşürebiliriz.arka arkaya etkinlikleri gerçekleştirerek sıklığını arttırabiliriz.1. etkinlik taklit, 2. etkinlik eşleme, 3. etknlike taklik, 4.etknlik eşleme..... gibi. bu şekilde yapılan bir öğretim oturumu planından sonuç alınabilir.
ama dediğim gibi çok zor bir vaka ve gerçekten çok sabır gerektiren bir durum.çalıştığınızı almayı bir yana bırakalım yaptığımız etkinliklerin çalışmalar sonucunda bir üst basamağına geçme yerine bir alt basamağını yapma gibi bir durumla karşılaşma oranı yüksek.bu durumda çalışan kişinin önclikle çok sabırlı ve kendi moralini yüksek tutması gerekmektedir. çünkü haftalarca hatta aylarca aynı etkinlikler seyir ediceği için bu monotonluk psiklojik olarak çalışanı etkilemektedir.ÇÜNKÜ ŞUNU ÇOK İYİ BİLİYORUZKİ ÇALIŞANLARDA KENDİ PEKİŞTİREÇLERİNE ULAŞMALARI GEREKMEKTEDİR.EN BÜYÜK PEKİŞTİREÇTE ÇOCUKLARA GÖRÜLEN İLERLEMELERDİR.bunun yanında aileyide sürekli olarak yapılanların anlatılması sonucunda evde tekrarların muhakkak yapılması şart.yoksa aylık 10 seans 45 dk. rehabilitasyon merkezlerinde verilen eğitim ile ilerleme kaydetmek çok ama çok zor.
tüm rett sendromlu bireyle çalışan öğretmen arkadaşlarıma kolay gelsin diyorum. zor ama sistemli bir eğitim ile aşılamayacak engel olmadığını düşünüyorum..
sevgi ve saygılarımla...
Yorumlar